https://www.kpwkm.gov.my/kpwkm/uploads/files/Dokumen/Akta/Akta%20Kanak-Kanak%202001.pdf pegi ke page 47
Bab 3 KESALAHAN BERHUBUNG DENGAN KESIHATAN DAN KEBAJIKAN KANAK-KANAK Penganiayaan, pengabaian, pembuangan atau pendedahan kanak-kanak 31. (1) Mana-mana orang, yang merupakan orang yang mempunyai pemeliharaan seseorang kanak-kanak— (a) yang menganiayai, mengabaikan, membuang atau mendedahkan kanak-kanak itu dengan cara yang mungkin akan menyebabkannya mengalami kecederaan fizikal atau emosi atau yang menyebabkan atau membenarkannya dianiayai, diabaikan, dibuang atau didedahkan sedemikian; atau (b) yang menganiayai dari segi seks kanak-kanak itu atau yang menyebabkan atau membenarkannya dianiayai sedemikian, melakukan suatu kesalahan dan apabila disabitkan bolehdidenda tidak melebihi dua puluh ribu ringgit atau dipenjarakanselama tempoh tidak melebihi sepuluh tahun atau kedua-duanya (2) Mahkamah— (a) hendaklah, sebagai tambahan kepada apa-apa hukuman yang dinyatakan dalam subseksyen (1), memerintahkan supaya orang yang disabitkan atas suatu kesalahan di bawah subseksyen itu menyempurnakan suatu bon dengan penjamin untuk berkelakuan baik selama apaapa tempoh yang difikirkan patut oleh Mahkamah; dan (b) boleh memasukkan dalam bon yang disempurnakan di bawah perenggan (a) apa-apa syarat yang difikirkan patut oleh Mahkamah. (3) Jika seseorang yang diperintahkan supaya menyempurnakan suatu bon untuk berkelakuan baik di bawah subseksyen (2)tidak mematuhi mana-mana syarat bon itu, dia boleh didendaselanjutnya Kanak-kanak 47 tidak melebihi sepuluh ribu ringgit atau dipenjarakanselanjutnya selama tempoh tidak melebihi lima tahun atau kedua-duanya. (4) Seseorang ibu atau bapa atau penjaga atau orang lainyang bertanggungan di sisi undang-undang untuk menyara seseorang kanak-kanak hendaklah disifatkan telah mengabaikannya dengan cara yang mungkin akan menyebabkannya mengalami kecederaan fizikal atau emosi jika, sungguhpun dia berupaya mengadakan makanan, pakaian, rawatan perubatan atau pergigian,penginapan atau pemeliharaan yang mencukupi bagi kanak-kanak itudaripada sumber-sumbernya sendiri, dia tidak berbuat demikian. (5) Seseorang boleh disabitkan atas suatu kesalahan terhadap seksyen ini walaupun— (a) penderitaan atau kecederaan kepada kesihatan kanakkanakyang berkenaan atau kemungkinan penderitaan atau kecederaan kepada kesihatan kanak-kanak yang berkenaan telah dielakkan melalui tindakan orang lain; atau (b) kanak-kanak yang berkenaan telah mati.
|