soalan hest ni aku rasa kalau nak jawab ikut soalan2 tu secara spesifik agak sukar kerana ada byk perkara perlu diambil perhatian cthnya dari segi aspek chain of command & amalan adat/ custom of law bagi setiap negara dlm dunia adalah x sama.....tapi utk gambaran secara umum aku rasa hest perlu tahu konsep separation of powers yg membentuk kebanyakan sistem perlembagaan sesebuah negara tu iaitu ada 3 badan utama iaitu legislatif, executive & kehakiman.....kalau x silap aku (kalau salah, tolong betulkan_) di england, kuasa teringginya adalah legislatif iaitu parlimen yg terdiri dpd house of lords & house of commons.....kita di m'sia, sebarang konflik perundangan diputuskan oleh mahkamah sbg jalan terakhir.....di us, presiden adalah pemerintah tertinggi tentera tapi di m'sia adalah ydp Agong.....di us, presiden & menteri2nya adalah berasingan dpd legislatif yg terbentuk dpd dewan senat & dewan perwakilan tapi kita di m'sia; pm & menteri2nya adalah juga ahli dewan rakyat/dewan negara ......jadi amalan pemerintahan setiap negara adalah berbeza.....uk/england dikatakan negara union/unitary tapi m'sia & us boleh dianggap negara berkonsep federal/berpersekutuan.....yg cantiknya perlembagaan di m'sia adalah berpaksikan ydp Agong sbg ketua utama negara malaysia & bukannya hanya sbg simbol/lambang pemerintahan shj krn jelas ydp agong diperuntukkan kuasa2 eksekutif tertentu spt melalui kuasa majlis raja2 cthnya sebarang hal ehwal yg melibatkan hak keistimewaan bumiputera/melayu, ugama islam & bahasa melayu hanya boleh diperbincangkan/didebatkan hanya setelah dipersetujui oleh majlis raja2 melayu.....
Bab 1 - Ketua Utama Negara Perkara 32. Ketua Utama Negara bagi Persekutuan, dan Isterinya. (1) Maka hendaklah ada seorang Ketua Utama Negara bagi Persekutuan, digelar Yang di-Pertuan Agong, yang hendaklah diberi keutamaan daripada segala orang di dalam Persekutuan dan yang tidak boleh dikenakan apa-apa jua pun prosiding di dalam mana-mana mahkamah kecuali di dalam Mahkamah Khas yang ditubuhkan di bawah Bahagian XV.
(2) Isteri Yang di-Pertuan Agong (digelar Raja Permaisuri Agong) hendaklah diberi keutamaan daripada segala orang lain di dalam Persekutuan selepas Yang di-Pertuan Agong.
(3) Yang di-Pertuan Agong hendaklah dipilih oleh Majlis Raja-Raja bagi tempoh lima tahun, tetapi boleh pada bila-bila masa meletakkan jawatannya melalui surat yang ditandatangani sendiri olehnya yang ditujukan kepada Majlis Raja-Raja atau boleh dipecat daripada jawatannya oleh Majlis Raja-Raja, dan hendaklah berhenti memegang jawatan apabila terhenti menjadi Raja
.
Perkara 41. Pemerintah tertinggi angkatan tentera.
Yang di-Pertuan Agong hendaklah menjadi Pemerintah Tertinggi angkatan tentera Persekutuan.
Perkara 149. Perundangan menentang perbuatan subversif, tindakan yang memudaratkan ketenteraman awam, dsb.
(1) Jika sesuatu Akta Parlimen menyebut bahawa tindakan telah diambil atau diancam oleh mana-mana kumpulan besar orang, sama ada di dalam atau di luar Persekutuan—
(a) untuk menyebabkan keganasan terancang terhadap orang atau harta, atau untuk menyebabkan sebilangan besar warganegara takut akan keganasan itu; atau
(b) untuk membangkitkan perasaan tidak setia terhadap Yang di-Pertuan Agong atau mana-mana Kerajaan di dalam Persekutuan; atau
(c) untuk menggalakkan perasaan niat jahat dan permusuhan antara kaum yang berlainan atau golongan penduduk yang berlainan yang mungkin menyebabkan keganasan; atau
(d) untuk mendapatkan perubahan, selain dengan cara yang sah, apa-apa jua yang ditetapkan melalui undang-undang; atau
(e) yang memudaratkan penyenggaraan atau perjalanan apa-apa bekalan atau perkhidmatan kepada orang awam atau mana-mana golongan orang awam di dalam Persekutuan atau mana-mana bahagiannya; atau
(f) yang memudaratkan ketenteraman awam di dalam Persekutuan atau mana-mana bahagiannya, atau yang memudaratkan keselamatannya,
Perkara 150. Proklamasi darurat.
(1) Jika Yang di-Pertuan Agong berpuas hati bahawa suatu darurat besar sedang berlaku yang menyebabkan keselamatan, atau kehidupan ekonomi, atau ketenteraman awam di dalam Persekutuan atau mana-mana bahagiannya terancam, maka Yang di-Pertuan Agong boleh mengeluarkan suatu Proklamasi Darurat dengan membuat dalamnya suatu perisytiharan yang bermaksud sedemikian.
(2) Proklamasi Darurat di bawah Fasal (1) boleh dikeluarkan sebelum sebenarnya berlaku kejadian yang mengancam keselamatan, atau kehidupan ekonomi, atau ketenteraman awam di dalam Persekutuan atau mana-mana bahagiannya jika Yang di-Pertuan Agong berpuas hati bahawa kejadian sedemikian hampir benar berlaku.
(2A) Kuasa yang diberikan kepada Yang di-Pertuan Agong oleh Perkara ini termasuklah kuasa untuk mengeluarkan Proklamasi-Proklamasi yang berlainan atas alasan-alasan yang berlainan atau dalam hal-hal keadaan yang berlainan, sama ada suatu Proklamasi atau Proklamasi-Proklamasi telah dikeluarkan atau tidak oleh Yang di-Pertuan Agong di bawah Fasal (1) dan Proklamasi atau Proklamasi-Proklamasi itu sedang berkuat kuasa.
(2B) Jika pada bila-bila masa semasa suatu Proklamasi Darurat sedang berkuat kuasa, kecuali apabila kedua-dua Majlis Parlimen sedang bersidang serentak, Yang di-Pertuan Agong berpuas hati bahawa ada hal-hal keadaan tertentu yang menyebabkan perlu baginya mengambil tindakan serta-merta, maka Yang di-Pertuan Agong boleh memasyhurkan apa-apa ordinan sebagaimana yang didapatinya perlu mengikut hal keadaan.