balasungkawa: tan sri samad ismail!!

amazed

Belasungkawa: Pak Samad pembina bangsa, pejuang negara

TOKOH WARTAWAN: Pak Samad membaca Berita Harian 24 Julai 1997.

Jasa tokoh wartawan turut dikenang sebagai aktivis politik, tokoh pembangunan seni

PEMERGIANNYA ibarat satu kehilangan permata berharga dalam dunia kewartawanan. Tokoh kewartawanan dan pejuang kemerdekaan, Tan Sri Abdul Samad Ismail, 84, atau lebih dikenali sebagai Pak Samad, meninggal dunia di Pusat Perubatan Pantai di ibu negara pada kira-kira jam 5.58 petang semalam kerana jangkitan paru-paru.

Pak Samad, yang memang dikenali dalam dunia persuratkhabaran dan sastera tanah air kerana jasa yang dicurah terlalu berharga sekali, meninggalkan 10 anak termasuk bekas wartawan Nuraina dan Maria, selain 26 cucu serta empat cicit. Isteri pertamanya, Hamidah Hassan meninggal dunia pada 2 Jun 1990.


Pak Samad dilahirkan di Singapura pada 18 April 1924, adalah satu-satunya wartawan Melayu yang kerjayanya merentangi penjajahan British, pemerintahan tentera Jepun dan zaman kemerdekaan.

Beliau yang dipanggil Chomel oleh ayah dan ibunya sejak kecil, kemudian menjadi wartawan pejuang hingga tiga kali ditahan, dua kali dalam masa penjajahan dan sekali lagi kira-kira 20 tahun selepas merdeka.

Pak Samad yang lulus Senior Cambridge pada 1940, sepatutnya melanjutkan pelajaran ke luar negara tetapi ayah dan ibunya tidak sanggup berpisah dengannya lalu beliau membuat keputusan untuk berkhidmat sebagai pelatih dengan akhbar Utusan Melayu pada 1941 ketika berusia 16 tahun.

ORANG HARAPAN: Samad berbincang isu politik dengan Tunku Abdul Rahman Putra pada 26 Januari 1959.Harian 24 Julai 1997.

Tiga bulan beliau berbasikal ke Utusan Melayu tanpa gaji. Tiga kali beliau disumbat ke penjara tanpa dihakimi atau disabitkan, tetapi setiap kali itu juga beliau kembali bingkas mengetuk mesin taipnya.

Beliau bekerja di bawah kepemimpinan Bapa Wartawan Melayu, Abdul Rahim Kajai dan ketika pendudukan Jepun, Pak Samad dilantik sebagai Penolong Pengarang Utusan Melayu. Apabila Utusan Melayu ditukar menjadi Berita Malai, beliau kekal dengan jawatannya. Sekitar 1944-1945, beliau dilantik sebagai Pengarang Berita Malai apabila Ishak Haji Mohamad berhenti menjadi pengarang akhbar itu.

Apabila Jepun menyerah diri pada 1945 dan British kembali memerintah, Pak Samad ditahan di penjara atas tuduhan menghasut rakyat ketika pendudukan Jepun. Beliau disoal siasat oleh pegawai perisikan tentera di Penjara Outram atas tuduhan menulis berita dan rencana anti-British.

Pak Samad menganggap pengalamannya itu begitu pahit sekali kerana isterinya sedang mengandung anak pertama. Akhirnya selepas perbicaraan, Pak Samad dibebaskan dan beliau kembali berkhidmat dengan Utusan Melayu sebagai penolong pengarang pada 1946 di bawah Yusof Ishak (bekas Presiden Republik Singapura).

Pada 1951, Pak Samad ditangkap oleh British di bawah Undang-undang Darurat ekoran daripada Peristiwa Natrah dan dibebaskan dua tahun kemudian. Beliau kemudiannya berkhidmat semula dengan Utusan Melayu sehingga 1958. Selepas itu, beliau berkhidmat dengan akhbar Straits Times Singapura dengan memegang jawatan sebagai Pengarang Berita Harian.

Edisi Berita Harian di Kuala Lumpur yang dilancarkan pada 1 Julai 1957 pada mulanya adalah terjemahan berita dan rencana yang disiarkan dalam Straits Times. Segala-galanya berubah apabila Pak Samad pindah ke Kuala Lumpur.

Pelbagai berita dan rencana, termasuk mengenai sidang Parlimen ditulis oleh pemberita Berita Harian sendiri. Beliau juga melantik ramai pemberita wakil negeri dan daerah.

Kemudiannya pada 1972, Pak Samad dilantik sebagai Timbalan Ketua Pengarang Kumpulan di New Straits Times. Pada 1976, beliau ditahan di bawah Undang-Undang Keselamatan Dalam Negeri kerana dituduh bersimpati dengan komunis sehingga dibebaskan pada 1981.

Pada 1982, beliau dipanggil semula oleh New Straits Times untuk menjadi Penasihat Sidang Pengarang sehingga persaraannya pada Jun 1988. Pada 2000, Pak Samad dilantik semula sebagai Penasihat Jabatan pengarang.

Pak Samad dilantik sebagai Karyawan Tamu selama dua tahun di Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM) (1991-1993), kemudian mulai Oktober 1993, beliau menjadi Karyawan Tamu di Jabatan Penulisan Universiti Malaya.

Beliau juga dikenali sebagai penulis novel yang terkemuka. Antara hasil karyanya ialah novel Patah Sayap Terbang Jua, Hussein Zed, Kail Panjang Sejengkal, Orang Jauh, Tembok Tidak Tinggi, Detik-Detik Cemas dan Menimba Yang Jernih.

Antara antologi cerpen Pak Samad pula ialah Mastura dan Temasya Tinta. Pak Samad juga menulis buku mengenai kewartawanan dan penulisan, iaitu Kursus Wartawan dan Mengasah Bakat.

Atas jasanya itu, Pak Samad dianugerahkan pingat Panglima Setia Mahkota oleh Yang di-Pertuan Agong pada 1992 yang membawa gelaran Tan Sri.

Dalam bidang politik, Pak Samad pernah menyandang jawatan Presiden Kesatuan Melayu Muda pada 1945. Pada 1953, beliau pernah bersama-sama bekas Perdana Menteri Singapura, Lee Kuan Yew menaja menubuhkan Parti Tindakan Rakyat (PAP). Pada 1958, beliau berhenti daripada parti itu untuk menjadi anggota Umno Singapura sebagai Pengerusi Tetap.

Sepanjang kerjayanya, Pak Samad pernah dianugerahkan gelaran Pejuang Bahasa Kesusasteraan pada 1976; Ijazah Doktor Kehormat Persuratan Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM) pada 1987; Tokoh Wartawan Negara pertama pada 1988 oleh Institut Akhbar Malaysia (MPI); Anugerah Wartawan Cemerlang Kebangsaan oleh Persatuan Wartawan Melayu Malaysia pada 1996 dan Anugerah Ramon Magsaysay pada 1994.

Kehilangannya semalam yang berselang beberapa hari dengan sambutan ulang tahun kemerdekaan negara ke-51 begitu menyentuh kerana Pak Samad adalah antara anggota rombongan delegasi negara ke London pada 1956 untuk rundingan kemerdekaan.

Malah, pembabitannya dalam sejarah negara tidak boleh diperkecilkan walaupun peranannya banyak di belakang tadbir, begitu juga dengan kemerdekaan Indonesia dan dalam merapatkan semula hubungan antara Malaysia dan Indonesia semasa konfrontasi.

Jenazah Pak Samad dibawa ke rumahnya di No 2, Lorong 16/7C, Petaling Jaya malam tadi dan akan dikebumikan di Bukit Kiara selepas sembahyang Jumaat hari ini. Amin.





fatihah utk allahyarham....

(nanti aku cari laei artikel  samad ismail ni....kalu jumpa bley kongsi...)

ik

fa

buahcinta

beberapa bulan lepas ada kisah aruah dlm mastika sempena ulangtahun mastika tak silap.

amazed

kalau ada artikel tu baguih gak ek...

amazed

Pak Samad wasiat anak jaga buku






KUALA LUMPUR: Tan Sri Abdul Samad Ismail, 84, yang meninggal dunia di Pusat Perubatan Pantai petang semalam, sempat mewasiatkan supaya bukunya dijaga dengan baik.

Anak bongsu Allahyarham, Nur Azrina, 38, berkata bapanya mewasiatkan mereka agar menjaga semua bukunya yang disimpan di rumah dengan baik.

“Bapa meminta supaya buku yang disimpan dalam rumah tidak dibawa keluar.

“Sebelum bapa meninggal, kami sempat membaca surah Yasin. Selesai baca Yasin, bapa ada membuka matanya,” katanya ketika ditemui di rumahnya di Seksyen 16, Petaling Jaya di sini, malam tadi.

Abdul Samad atau lebih dikenali sebagai Pak Samad meninggal dunia jam 5.58 minit petang kerana jangkitan paru-paru.

Allahyarham dimasukkan ke Hospital Pantai pada 24 Ogos lalu kerana kesukaran bernafas.

Nur Azrina berkata, bapanya akan dikebumikan di Tanah Perkuburan Islam Bukit Kiara selepas solat Jumaat.

Katanya, dia sekeluarga mengucapkan terima masih kepada semua yang mendoakan kesihatan bapanya selama ini.

Sementara itu, kakak Nur Azrina, Nuraina, 52, berkata dia menerima pemergian bapanya sebagai ketentuan Ilahi.

“Apa yang paling dirindui saya ialah bercakap mengenai isu politik dengan bapa. Allahyarham sangat prihatin terhadap apa yang berlaku,” katanya.

Jenazah Pak Samad dibawa pulang ke kediamannya di Seksyen 16, Petaling Jaya kira-kira jam 8.45 malam tadi.

Sanak saudara dan kenalan tidak putus-putus menziarahi jenazah Allahyarham di kediamannya malam tadi.

Hadir sama Ketua Pegawai Eksekutif NSTP, Datuk Syed Faisal Albar dan Pengarang Kumpulan Berita Harian Sdn Bhd (BHSB), Datuk Manja Ismail.

Pak Samad, anak kelahiran Singapura meninggalkan seorang balu, Puan Sri Habibah Hamid dan 10 anak termasuk dua yang sudah meninggal dunia.

amazed

Perginya tokoh wartawan terulung
Oleh Helmy Abd Rahman



PEMERGIAN Tokoh Wartawan Negara, Tan Sri Abdul Samad Ismail yang menghembuskan nafas terakhirnya di Pusat Perubatan Pantai di Kuala Lumpur, semalam adalah kehilangan besar bagi negara dan tiada galang gantinya kerana pengorbanan beliau dalam bidang kewartawanan dan penulisan tidak terhitung.

Warga kerja kumpulan The New Straits Times Press (M) Bhd (NSTP) turut merasakan kehilangan beliau yang pernah memegang jawatan sebagai Pengarang Berita Harian, Timbalan Ketua Pengarang Kumpulan NSTP, Penasihat Jabatan Pengarang NSTP dan kolumnis Berita Harian.

Abdul Samad atau dikenali Pak Samad memulakan kerjaya kewartawanan seawal usia 16 tahun di Utusan Melayu pada 1941 di bawah pimpinan satu lagi nama besar dalam bidang kewartawanan, Abdul Rahim Kajai.

Lulusan Senior Cambridge ini tergolong sebagai seorang insan yang dianugerahi pelbagai bakat dan kebolehan.

Beliau yang meninggal akibat jangkitan paru-paru menjadi penyunting Berita Malai iaitu gabungan Utusan Melayu dan Warta Melayu pada awal usia 20-an ketika pendudukan Jepun dalam tahun 1940-an berikutan kematian mengejut Abdul Rahim.

Malah, Abdul Samad turut menabur bakti di negara jiran dengan membabitkan diri dalam perjuangan menuntut kemerdekaan Indonesia selain pernah menjadi pembekal senjata kepada pejuang kemerdekaan Indonesia pada tahun 1940-an.

Selepas Jepun berundur pada 1946, beliau kembali kepada Utusan Melayu sebagai penolong penyunting dan tujuh tahun kemudian sebagai timbalan penyunting.

Beliau juga pernah menyertai Lee Kuan Yew bagi menubuhkan Parti Tindakan Rakyat (PAP) dan membuat draf perlembagaan dan manifesto parti itu, tetapi meninggalkannya pada 1957.

Pada tahun sama, beliau dihantar ke Indonesia sebagai koresponden Utusan berikutan perselisihan kecil dengan Pengarah Urusan dan Ketua Pengarang Utusan, Yusoff Ishak, menyebabkan beliau terlepas sambutan Hari Kemerdekaan Malaysia pada 31 Ogos walaupun beliau pejuang kemerdekaan nusa.

Di Indonesia, beliau diterima baik oleh rakan seperjuangan, termasuk Adam Malik dan berada di republik itu selama lapan bulan sebelum kembali semula ke Singapura dan menyertai NSTP.

Pada 1972, Abdul Samad yang ketika itu memegang jawatan Timbalan Ketua Pengarang Kumpulan NSTP mengetuai usaha menukar pemilikan operasi kumpulan itu ke tangan rakyat Malaysia.

Sungguhpun lebih dikenali sebagai wartawan, beliau juga menjadi tokoh terbilang dalam bidang kesusasteraan, pejuang bahasa Melayu, aktivis politik dan kesatuan sekerja serta pejuang hak asasi manusia.

Beliau yang sememangnya terkenal sebagai ulat buku pernah terbabit secara langsung dalam bidang penulisan kreatif sejak era pemerintahan Jepun di Tanah Melayu lagi selain menganggotai Angkatan Sasterawan 50 (Asas’50), iaitu pergerakan sastera yang berjuang untuk hak dan kebebasan orang Melayu pada 1950-an.

Antara cerpen awalnya terkumpul dalam antologi Mekar dan Segar (1959) dan Karangan Bunga Dari Selatan (1963). Cerpen dekad 1960-an beliau dapat dibaca menerusi dua kumpulan persendiriannya yang berjudul Temasya Tinta (1967) dan Mastura (1967).

Sepanjang tempoh 1966 hingga 1975, Abdul Samad menghasilkan 11 naskhah novel dan empat buku bimbingan untuk penulis dan wartawan.

Antara novel yang dihasilkannya termasuk Patah Sayap Terbang Jua (1966), Tembok Tidak Tinggi (1967), Kail Panjang Sejengkal (1967), Detik-Detik Cemas (1969), Hussen Zet (1960) dan Sutinah (1975).

Abdul Samad memang terkenal dengan keberaniannya hingga pernah dipenjarakan British pada 1951 kerana terbabit dalam gerakan untuk menyedarkan umat Islam dalam peristiwa Natrah.

Beliau juga dapat dianggap sebagai pejuang kemerdekaan menerusi karya sasteranya, juga pembabitan beliau dalam Putera di bawah pimpinan Dr Burhanuddin Al-Helmi.

Malah, Allahyarham menjadi antara delegasi yang terbang ke London pada 1956 untuk berunding dengan kerajaan British ketika itu bagi memerdekakan Tanah Melayu. Pengorbanan Abdul Samad kepada negara dihargai apabila menerima pelbagai anugerah bagi menghargai jasanya.

Antara anugerah yang pernah diterima termasuk anugerah bintang Johan Mangku Negara (JMN) daripada Yang di-Pertuan Agong pada 1968, anugerah Pejuang Bahasa daripada Kerajaan Persekutuan (1976), anugerah kehormat Doktor Persuratan daripada Universiti Kebangsaan Malaysia (1987) dan anugerah Tokoh Wartawan Negara dari Institut Akhbar Malaysia (1988).

Sesungguhnya, dunia kewartawanan Malaysia tidak mungkin berkembang seperti sekarang jika tidak kerana jasanya.

Allahyarham menjadi lambang keberanian pejuang moden yang tidak gentar menghunus mata penanya untuk membuka minda masyarakat daripada kepompong kenaifan.

pokokbunga

takziah utk  his family n Al-fatihah utk arwah

shawbrother

takziah buat famili Allahyarham..  ....

NoraHay_08

yaaa..pejuang negara..pejuang kemerdekaan melalui pena yg berbisa..

NoraHay_08

kalu xsilap pak samad ni gak pengarang mastika..majalah size mini kegemaran aku garang gak arwah nih masa jd boss dulu

NoraHay_08

al fatihah utk allahyarham..besar pahalanya sbg pejuang kmrdekaan tu di sisi Tuhan

takziah buat seisi keluarga

jelly_jellyfish

al-fatihah untuk allahyarham...semoga rohnya dicucuri rahmat...

amazed

Pak Samad an 'influential Malaysian'



PUTRAJAYA: Datuk Seri Abdullah Ahmad Badawi yesterday described veteran journalist Tan Sri A. Samad Ismail, who died on Thursday, as a true professional.
[table=200][/table]The prime minister said the former New Straits Times editorial adviser, fondly known as Pak Samad, had made vast contributions through his writings to the nation and newspaper companies under his helm.

"His role and influence in the media and development of the country can be glimpsed through his articles, features and editorials and policies he introduced in the companies he led."

He described Samad as an influential Malaysian "who was exceptional in many ways."

The National Journalism Laureate, who was admitted to Pantai Medical Centre on Aug 25 for a lung and blood infection, died of multiple organ failure.
Samad leaves behind wife Puan Sri Habibah Hamid, two sons, six daughters, 26 grandchildren and four great-grandchildren.

Meanwhile, at Samad's house in Section 16, Petaling Jaya, hundreds of family members, friends and former colleagues gathered to pay their last respect.

Present were former prime minister Tun Dr Mahathir Mohamad, Information Minister Datuk Ahmad Shabery Cheek, Domestic Trade and Consumer Affairs Minister Datuk Abdul Shahrir Samad, International Trade and Industry Minister Tan Sri Muhyiddin Yassin, former information minister Datuk Seri Zainuddin Maidin, veteran journalist Tan Sri Mazlan Nordin, Umno veteran Tan Sri Aishah Ghani, Parti Keadilan Rakyat president Datuk Seri Dr Wan Azizah Wan Ismail and the party's information chief Tian Chua.

Singapore senior minister of state for foreign affairs Zainal Abidin Rasheed represented the republic.

Samad's body was taken to the Kolej Islam Malaya mosque here for prayers at 11.45am and then to the Bukit Kiara Muslim cemetery for burial after Friday prayers.

Abdullah was present at the mosque to pay his last respects.

Also present were 150 family members and friends.

They included New Straits Times Press (M) Bhd group editor-in-chief Datuk Hishamuddin Aun, Berita Harian group editor Datuk Manja Ismail and national literary laureate Datuk A. Samad Said.

The talqin was read by imam Abdul Hamid Ridwan.

Samad's daughter, Nuraina, said her father was a serious and hardworking journalist "who went to work very early in the morning and came back home late".

"He had a spirit of socialism in him. I don't think anyone can be like him."

She thanked those who had been supporting the family since her father was admitted to hospital.

Samad was born on April 18, 1924, in Singapore and began his career as a reporter with Utusan Melayu before World War 2.

In 1972, when the New Straits Times was established as a homegrown newspaper, he was named managing editor and deputy group editor-in-chief.

He was appointed editorial adviser of the newspaper in 1982. He was also involved in setting up TV3's news department in 1984.

Samad was also a Berita Harian columnist and resident writer at the Arts & Social Sciences Faculty of University of Malaya.

In 2001, he returned to the New Straits Times as editorial adviser.

amazed

Samad - a man who gave all a chance
By JOHAN FERNANDEZ

IN his chosen profession, he was larger than life. He may have begun as a cub reporter in Singapore as a fresh-faced 17-year-old but by the time Tan Sri A. Samad Ismail breathed his last, prime ministers came to pay their last respects.

The New Straits Times was his domain. Everyone was terrified of him.

He would stroll quietly around in his green sweater checking how people were getting along with their newsroom staple – the story.

But Samad, or Pak Samad as we called him, touched my life in more ways that one. Not just in the profession but also in a very personal way more than 30 years ago when I was courting my wife, also a cadet journalist in the early 70s.

Samad and my father-in-law Tan Sri Melan Abdullah, the then editor-in-chief of the Utusan Group, were close friends. Some say they were almost like brothers, having both been jailed by the British in Changi, Singapore in 1946.

But when Samad learnt that I was serious, he was very supportive and even spoke to my mother-in law, saying good things about me (something I never knew until recently). When I was married in June of 1974, Pak Samad was my bapa pengantin and he insisted that the delegation leave for the bride’s home in Kampung Baru from his residence in Petaling Jaya.

In 1969 when I joined The Straits Times (later the NST) you couldn’t help but feel his presence.

For one thing, he would be at his desk at 7.30am every day without fail, bashing away at his hardy typewriter. He stayed at the office till late in the evening and then came back at night.

He was always smoking a cigarette talking to reporters, encouraging them and sometimes even scolding them. He had this selfless devotion to his profession and the people who worked with him.

He often peered over the shoulder of reporters as they worked. Sometimes, he'd yell: “That’s not English!”

At times when he saw a reporter struggling he would take over. Within minutes, the story would be completed, always flawless, whether in Bahasa or English.

One of Pak Samad’s attributes was his willingness to listen, encourage and help.

He had the knack of making journalists out of the most unlikely people, like a rubber tapper who was interested in writing. There are many examples but the thing about Samad is he gave everyone a chance.

The Star took him on board as its editorial adviser for a few months before the NST again opened its doors to him in 1982.

No tribute to Pak Samad could omit his wonderful stories and off-colour jokes.

To his former students, colleagues and political fellow travellers, his passing marks the end of an era.