Panggilan Telefon Misteri

mieraedoera

Pada pandangan sy, ramai lg kat luar sana yg join forum nie tanpa register.
Tp bile jumpe th ...
SakuraMiyagi Post at 13-5-2011 16:47

    saya pun sempat berhalusinasi sama... suspen ending dia camana...

evita_ina

hai t.t
penangan citer nie smpai ada newbie dftr nickname nenek_kamsia
adakah tu nenek_kamsia yg a ...
B.K Post at 13-5-2011 20:20

    siyes nk gtau..kpd nick nenek kamsia..i jeles okeh..kalo bleh nak jer i convert ngn diia nick i ni..btapa fanatiknye i pd ini story..tp mmg dah trlmbt giler2..i reg pon tahun 2006..ke 2004..hah sudah..dah lupe reg taun bape...ahahahahxsz!!!kamsia..kamsia..

sepaileman

adusss kenapa banyak sangat posting melalut ni dari page ke page semak je...takyah laa nak bising pasal reading access ke apa ke...simpan je posting mcm tu dlm hati korang je ni sampai penuh satu page duk cerita pasal menda tu je berulang kali...tak payah la nak semakkan page dgn posting bentuk mcm tu...yg tak dpt masuk baca tu naseb laa...kalau korang sayangkan reading access korang tu jaga la bebaik lepas ni aku cantas lagi yg merungut pasal menda ni

evita_ina

cik_es...i'm addicted.
sila copyright ur story.

kt luar sana byk pencilok.
kalau ak ...
bezita60 Post at 13-5-2011 16:26

    komen u ni, i loiiiiike double zillion hokey..!!!

AskMeWhy

Bravo dan tahniah pada TT kerana ceritanya ditulis dengan baik .... gua pun setuju dgn forumer yg lain cerita ini boleh dibukukan atau difilemkan.

Anyway, masih menunggu sambungan ceritanya ... he he he

llisamaisarah

cik es...cik es....( sambil ketuk pintu )

langit_biru18

cik _es ari nie takde update cite ke??

fad_mhm

hmm..xde lg..

evita_ina

kompem cik es penat..biaq cik es brehat la no..tubuh manusia ada diya punya limit..kamsia kamsia for today..

seri_melati

masih menunggu cik_es bersama nenek kamsiahnya..

cik_es

Sambungan ..

Nota : Kisah Freddie ini ditulis berdasarkan cerita sebenar Freddie,yang telah diubahsuai dalam bentuk penceritaan. Harap maklum. Sekali lagi, dialog di dalam kisah Freddie,hanyalah rekaan semata-mata untuk disesuaikan dengan cerita.

Nenek menelefon sy,sewaktu sy di dalam perjalanan.

"Bekal tak bawa ke?Tghari nanti makan luar?"
"Sorry Nek,dah lambat. Nanti kalau sempat sy balik makan,tp tak payah tunggu"
"Ok, balik tengahari nanti. Kau tu ada gastrik,jangan bagi nenek risau"

Sy cuma cakap ok, itulah kali terakhir,sy dengar suara nenek...ya,kali terakhir ..

Sy terus memutuskan talian, hati sy sebak. Sy pandang telefon,agak lama. Hanya kerana sy tak sampai hati untuk menipu nenek, tapi sy tak sanggup untuk nenek tahu hal sebenar, sy bimbang nenek akan menghalang sy untuk ke Australia bagi menagih cinta seorang gadis yang belum tentu lagi akan menerima sy semula,setelah sekian lama sy penuhi segalanya dengan penipuan demi penipuan.

Sy pasti Joana akan memaafkan sy, walaupun sy merasakan Joana tidak dapat hidup tanpa kemewahan, tapi sy akan pastikan Joana mampu lakukan, kerana cintanya pada sy, sebagaimana sy yang sanggup berkorban apa saja untuk dirinya. Sy sudah pun tamat pelajaran, sy akan berusaha bersungguh-sungguh supaya sy dapat berikan kemewahan pada Joana, bukan sekadar kebahagiaan semata. Sy tersenyum seorang diri, tanpa menyedari kereta yang sy pandu sudah pun berada di perkarangan lapangan terbang.

Rakan baik sy, yang bekerja di lapangan terbang, sy hubungi. Supaya dia dapat memandu kereta sy pulang ke rumahnya dan menjaga kereta sy selama sy di Australia. Lagipun penerbangan yang sy naiki, bukanlah direct flight pun, sy akan transit terlebih dahulu ke Kuala Lumpur sebelum ke Australia. Mungkin sy akan ambil masa lebih dari 3 hari seperti yang dijangka,semuanya bergantung pada keadaan. Sy akui perbelanjaan sy tidak seberapa, hinggakan sy terpaksa meminjam wang daripada sahabat karib,untuk meneruskan perjalanan sy ke australia, sebuah tempat yang tidak pernah sy jejaki, hanya berpandukan pada alamat yang pernah Joana berikan pada saya, termasuk alamat tempat Joana melanjutkan pelajaran.

Hati sy remuk, perasaan semakin tidak menentu, bila sy mendapat khabar buruk,sebaik sahaja kaki sy menjejak tanah Australia. Panggilan daripada telefon bimbit Joana, yang sy sangkakan gadis yang bakal sy lamar sebentar lagi, rupa-rupanya teman rapat Joana, yang menghubungi sy hanya untuk memaklumkan Joana terlibat dalam kemalangan. Joana terjatuh ketika menggunakan escalator di salah sebuah kompleks membeli belah, apa yang sy tahu, Joana cedera parah di bahagian kepala dan patah kedua belah tangannya.

Sy maklumkan pada teman Joana,sy berada di Australia. Baru sahaja tiba kurang sejam yang lalu, teman Joana menghulurkan bantuan,tanpa sy minta. Setibanya sy di hospital, sy mendapat tahu bahawa sy kehilangan Joana. Sy kehilangan insan yang sy sayang, tanpa sempat sy ucapkan maaf padanya. Cincin yang sy beli khas untuknya, yang harga tidak seberapa, tidak semewah cincin lamaran orang berada, sy pandang sayu. Sy hanya mahukan Joana, saya hanya inginkan cincin ini tersarung di jari milik Joana. Sy bisikkan ke telinga Joana, sy sayangkan dia, sy akui kesilapan sy sepanjang sy bersama nya. Dan .. cincin itu, sy sarungkan ke jari Joana, yang telah kaku dan biru.

Telefon bimbit sy tiba-tiba berbunyi. Panggilan dari nenek tidak sy hiraukan, lagipun sy sudah memaklumkan padanya, sy akan "outstation" selama beberapa hari, nenek tidak sepatutnya memperlakukan sy seperti kanak-kanak kecil yang perlu diingatkan selalu. Sy tertekan dengan semuanya.

Selama 3 hari sy berada di Australia, sy menunggu kehadiran ibu bapa Joana yang datang untuk membawa mendiang Joana pulang,mereka mahu Joana dikebumikan di tanah air, sy tidak hairan kerana mereka lebih daripada mampu. Sy membantu apa yang patut,memberi sokongan moral. Sy turut hadir di majlis pengkebumian Joana, saya berasa puas kerana sy sentiasa berada bersama Joana,walaupun dengan jasadnya yang tidak lagi bernyawa.

Selama beberapa hari sy di Australia, sy menghubungi nenek. Panggilan sy langsung tidak berjawab,sy mula risau. Mungkin nenek,merajuk pada sy. Timbul pula perasaan kesal,sudahlah sy kehilangan Joana tanpa sempat sy meminta maaf padanya, adakah sy bakal melakukan perkara yang serupa pada nenek pula? Sy memarahi diri sendiri. Tanpa berlengah, sy hubungi Puan Nasha.

"Hello boleh sambungkan pada Puan Nasha?Ni Freddie"
"Ok,sebentar ya"
...

"Hello Nasha speaking .."
"Hello Puan Nasha..."
"Hah....awk Freddie,elok sangat lah awk call ni"
"Eh,kenapa?Ada hal apa2 ke?"
"Freddie,sy rasa elok awak berterus-terang je lah pd nenek awak,awak dah tak bekerja kat sini"
"Maaf Puan,sy memang berniat nak bagitau. Tapi tunggu sy sampai rumah dulu"
"Habis tu awak di mana ni?"
"Masih kat KLIA, sy memang flight hari ni,balik kampung hari ni."
"Bagus lah,nenek awak tu risau. Tiap hari telefon sini"
"Habis tu Puan jawab ape?"
"Nak jawab apa pula,nenek awk tak pandai ckp melayu kan?"
"Bila last nenek sy call?"
"Baruuuu je kejap ni ha,tanya bila awak nak balik kot? Tak baik awk buat cmtu kat dia"
"Tapi,kalau nenek sy baru call office kejap tadi,kenapa sy call,nenek tak pernah jawab pun?"
"Entah lah..merajuk kot?Hati orang tua Freddie...sensitif..awk kena faham tu"

Sy terdiam,perasaan bersalah mula menguasai. Rupa-rupanya nenek tak pernah jemu menghubungi pejabat sy setiap hari, sejak sy pergi ke Australia, tiada satu hari pun yang berlalu tanpa nenek bertanyakan tentang sy pd Puan Nasha. Risau betul nenek, nenek betul-betul mengambil berat. Kalau lah nenek tahu apa sebenarnya yang terjadi, nenek pasti kecewa. Tanpa sy sedar, airmata mula bergenang.

Selepas mengucapkan terima kasih pada Puan Nasha dan memutuskan talian, sekali lagi, sy cuba menghubungi nenek. Tapi tiada jawapan. Sy resah, mudahan masa cepat berlalu kerana sy perlu berjumpa dengan nenek secepat mungkin.

Sebaik sahaja tiba di halaman rumah, suasana menjadi begitu asing sekali. Sy keliru,rumah sy kah ini atau.. mustahil dalam masa beberapa hari,sy lupa jalan pulang. Memang sah ini rumah sy. Tetapi,hampir separuh rumah sy hangus dijilat api.. Dada sy terasa sesak,sy seperti mahu pitam. Apa ertinya semua ini? Dunia sy menjadi gelap seketika, sayup kedengaran suara seseorang memanggil-manggil nama sy.. tetapi.. segalanya hitam.

Bila sy sedar, hanya wajah-wajah jiran yang muncul di hadapan mata. Wajah nenek yang sy cari,tiada. Sy mula merasakan sesuatu yang tidak kena berlaku.

"Mana nenek sy? Kenapa rumah sy terbakar?Kenapa sy tak diberitahu langsung?" Soalan sy sepi,tanpa sesiapa pun sudi menjawab. Sy mula mengalirkan airmata,seperti anak kecil. Jiran sy, seorang bilal masjid, datang menghampiri,meletakkan tangannya di bahu sy.

"Nak... Nenek kamu dah tiada.. Rumah kamu terbakar,pada hari yang sama kamu pegi outstation"
"Bila pulak sy pegi outstation??Sy cuma pergi jumpa Joana pakcik!!"
"Bertenang nak... Bertenang.."

Perasaan marah menguasai diri sy. Sy terlupa bahawa sy sendiri yang memaklumkan pada nenek, sy berada di pejabat dan kemungkinan akan outstation, dan kini hal itu, memakan diri sendiri. Sy menangis, sy baru sahaja kehilangan Joana. Sy tak dapat terima kalau sy terpaksa kehilangan nenek pula.

Menurut pakcik tersebut,yang juga merupakan jiran sy.. Kali terakhir dia ternampak nenek, sewaktu nenek berada di belakang rumah untuk menjemur pakaian. Nenek sy senyum,tanpa berkata apa-apa,kerana nenek langsung tidak tahu berbahasa melayu, nenek sy hanya mampu berkomunikasi dalam bahasa Cina Hakka. Kebolehannya berkomunikasi dalam bahasa melayu, agak terhad.

Pada hari yang sama sy dikatakan outstation (kerana sy pernah maklumkan pada jiran), rumah sy terbakar pada sebelah malamnya akibat litar pintas. Kejadian yang berlaku pada lewat malam,menyebabkan kejadian itu tidak disedari. Semuanya sudah terlewat apabila api semakin marak, nenek sy terperangkap di dalam rumah, mayatnya tidak rentung kerana api sempat dipadamkan. Nenek meninggal dunia akibat sesak nafas.

Menurut jiran sy, nenek sy ditemui di bahagian bilik tidur. Nenek dipercayai tidur ketika kebakaran berlaku, paling menyayat hati, nenek meninggal dunia ketika tangannya masih memegang telefon,seolah-olah nenek cuba menghubungi sy sebelum tidur, mungkin kerana sy tidak menjawab panggilannya yang bertubi-tubi, nenek bosan dan akhirnya tertidur.

Sy seperti diserang histeria apabila mengetahui kisah sebenar. Sy langsung tidak mahu percaya,menganggap ini hanya mimpi. Beberapa kali sy menampar diri sy sendiri, cepatlah bangun dari mimpi ngeri ini! Tapi,ini semua kenyataan yang sy harus terima.

Tetapi.. bagi sy nenek masih hidup... kerana Puan Nasha sendiri mengakui nenek masih menghubungi pejabat bertanyakan tentang sy, pagi tadi... Mustahil nenek sudah mati beberapa hari lepas, bukankah pagi tadi nenek telefon pejabat?

Sy tersenyum...

Bersambung...

langit_biru18

tq..tq..suka dpt baca sambungan kisah nie

nuox84

uiksss..gegeh aku menanti..akhirnyq  ada sambungan...tq TT..best cite nih..

fad_mhm

best2..jgn lpa smbg..huhu

azzira

sampai part yg ni mmg aku menangis.... ...kesian kt nenek...

pakupayung21

..apsal aku sedey baca cite neh..

pca

sebaknya nenek kamsia mati dgn tipun masih di tangan

cik_es

Sekian untuk malam ni .. maaf tak dapat update banyak sebab tak berapa sihat. Just nak mention awal2 kat sini, esok tak pasti lagi ada update ke tak, sorry in advance ok. Tak berapa sihat sangat sebab dah beberapa minggu tak cukup rehat, staff x cukup. Bekejar ke sana ke mari je,dengan cuaca panas sekarang, sampai berdarah pulak hidung dari petang tadi,rasa nak demam. Ke nenek kamsia tak restu aku cerita pasal dia,eh? Hehehe.

For those who wondering,kisah ni belum lagi hampir ke penamatnya. Bila ye nak tamat,bagaimana ending dia.. sesuatu yang mungkin tak terlintas dalam jangkaan korang. Nantikan je ye, antara cepat dan lambat je, update sampai habis tu sudah tentu, andai masa mengizinkan.

Salam,take care!

rifaa

take care cik es

cik_es

Sambungan ...

Nota : Kisah Freddie ini ditulis berdasarkan cerita sebenar Freddie,yang telah diubahsuai dalam bentuk penceritaan. Harap maklum. Sekali lagi, dialog di dalam kisah Freddie,hanyalah rekaan semata-mata untuk disesuaikan dengan cerita.

Freddie hanya tersenyum apabila jiran memaklumkan tentang kematian nenek tersayangnya, di dalam hati terdetik rasa tidak percaya. Freddie nekad hendak membuktikan bahawa neneknya masih hidup, buktinya adalah Puan Nasha sendiri,yang menerima panggilan daripada nenek. Mungkin ada yang tidak senang padanya, membakar rumahnya dan menculik neneknya,mungkin? Pelbagai perkara terlintas di kepalanya.

Apabila melihat Freddie yang seperti tidak keruan, selagi lagi jiran Freddie memaklumkan hal yang sama, dengan harapan agar Freddie cuba untuk menerima kenyataan,walaupun pahit.

"Mustahil pakcik, bekas majikan sy kata, nenek baru je telefon ke pejabat pagi tadi bertanyakan tentang sy,dan sekarang, pakcik cakap nenek sy dah meninggal dunia beberapa hari lepas?" Freddie panas hati, terasa dirinya dipermainkan.

" Pakcik tak sampai hati nak, tp kamu tau kan anak pakcik kerja sebagai wartawan. Anak pakcik sendiri yang ambil gambar mayat mendiang nenek kamu Freddie, kalau kamu tak percayakan pakcik, kamu percaya lah laporan akhbar tu. Pakcik kenal kamu sejak kecil lagi, perkara mcm ni, pakcik tak main-main. Kamu tu dah mcm anak pakcik sendiri" Getar suara jirannya kedengaran sayu, walaupun jarang bertegur sapa dengan nenek tua itu atas sebab kesukaran berkomunikasi, tetapi baginya nenek tua itu baik hatinya, menghormati orang lain, dan sekali-sekala menghadirkan diri ke majlis keramaian sekiranya dijemput. Sewaktu anak daranya berkahwin, nenek tua itu lah yang bersungguh-sungguh membantu itu dan ini kerana majlis hanya di buat di kampung, kerahan tenaga nenek itu seperti membantu ahli keluarga sendiri. Hanya senyuman dan anggukan nenek tua itu setiap kali berjumpa sahaja sudah menunjukkan kelembutan hatinya.

" Pakcik rasa,elok lah kamu bertanya pada Encik Wong (nama samaran), dia lah yang menguruskan pengebumian nenek kamu Freddie,setelah 3 hari kami cari kamu, tapi tak pernah dapat. Baru kelmarin pengebumian nenek kamu diteruskan saja, walaupun tanpa kamu. Bukan pakcik tak pernah hubungi, tapi kamu yang tak dapat dihubungi langsung. Pakcik minta maaf, pakcik tau kamu kecewa. Marilah, pakcik temankan kamu pergi melawat kubur nenek kamu, dia dah pergi.. Kamu perlu teruskan hidup, jangan mcm ni Freddie" Jirannya, seorang lelaki yang sudah berumur itu, terus memujuk.

Freddie terduduk. Menangis. Kekesalan yang amat, dia tahu tiada gunanya lagi, nenek telah pergi ... jauh ..

Beberapa bulan kemudian ...

Freddie telah menerima hakikat bahawa neneknya sudah tiada,sudah tiba masanya untuk Freddie,meneruskan kehidupannya. Tanpa Joana, tanpa nenek yang telah dianggap seperti ibu kandung. Air mata sering mengalir di pipinya, menyesali apa yang berlaku, membuatkannya nekad untuk terus bangun dan tidak lagi mengecewakan sesiapa. Freddie sedar, kemewahan tetap tidak mampu mengembalikan segalanya.

Freddie membuat keputusan untuk berhijrah ke tempat lain,ke tempat yang tiada sesiapa pun mengenali dirinya, untuk memulakan hidup baru. Sebelum Freddie berpindah, Freddie sempat mengunjungi tempat kerja lamanya,hanya sekadar untuk bertanya khabar.  Kedatangan Freddie ke situ setelah beberapa bulan menghilang, mengejutkan Puan Nasha. Tanpa berlengah, Puan Nasha terus bertanyakan khabar nenek Freddie.

"Nenek sy dah meninggal Puan .. meninggal sebab terperangkap dalam kebakaran" jelas Freddie.

Puan Nasha hanya berkerut dahi, menggeleng kepala dan tersenyum. "Kamu ni Freddie,suka sgt bergurau. Hal-hal mcm ni suka gak bergurau eh" Kata Puan Nasha, Freddie hairan, raut wajahnya memohon penjelasan.

"Nenek kamu tu, masih lagi telefon sini Freddie. Maaf lah kalau awk tersinggung,tapi sy rasa agak terganggu, sebab tu sy terpaksa tukar nombor telefon ni, walaupun sukar terpaksa maklumkan dengan semua client,tapi nampaknya mcm sy tiada pilihan.Kalau nak disekat pun panggilan nenek awk tu, banyak pula prosedur nya" Kata Puan Nasha,selamba.

" Puan,bila kali terakhir nenek sy call?"
"Herm,bulan lepas kot. Nombor baru ni pun baru kami tuka dalam bulan ni"
"Mustahil....mungkin org lain tak"
"Tak lah, nenek tu memang ada sebut nama awak tiap kali dia call"
"Mustahil Puan... nenek sy dah meninggal,kalau Puan tak percaya, Puan boleh ikut sy, sy bawa Puan pergi ke kubur nenek sy.
Atau pun kalau Puan takde masa,bila2 sy free nanti, sy boleh fax pada Puan, sijil kematian nenek sy"

Kali ini,Puan Nasha pula yang terpinga-pinga. Persoalan misteri itu masih tidak berjawab, sehinggalah pada hari Freddie berpindah ke tempat baru,persoalan itu masih tinggal misteri,tanpa jawapan.

Kisah Freddie tamat di situ ..

Aku yang dengar cerita dia, bukan lagi bergenang air mata, tapi sudah teresak-esak menangis. Hati aku cukup tersentuh dengan pengalaman yang dilalui Freddie. Menurut Freddie,dia memang sudah tidak menetap di sini, tapi kerana terlalu rindukan neneknya, dia pulang menziarahi kubur dan juga menjenguk jirannya yang sudah beberapa tahun ditinggalkan. Freddie dah apply cuti untuk habiskan cuti yang dia belum claim, sebelum masuk ke tahun baru 2010. Sewaktu aku dan Danny jumpa Freddie, waktu tu penghujung tahun 2009, dan nenek Freddie sebenarnya telah meninggal dunia pada tahun 2001,sewaktu Freddie berusia 24 tahun. Kini, Freddie sudah pun berkeluarga dan isterinya sedang mengandungkan anak kedua. Anak sulung Freddie, diberikan nama yang serupa dengan mendiang neneknya, atas rasa kasih yang masih menebal.

Namun kepulangannya kali ini,tidak bertemankan isteri kerana isterinya juga bekerja,sebagai seorang tukang masak di salah sebuah sekolah berasrama. Freddie pulang,keseorangan. Freddie agak terperanjat apabila menerima sms daripada aku dan Danny, yang memaklumkan tentang neneknya. Aku ada bertanyakan tentang nombor Freddie yang tidak dapat dihubungi pada awalnya.Menurut Freddie, nombor lamanya tidak lagi digunakan sebagai nombor utama, sebab dia ada satu lagi nombor. Tapi nombor lama masih lagi simpan, sebab nombor tu antara kenangan dia bersama mendiang Joana, dibelikan oleh mendiang Joana untuknya, kira mcm nombor couple gitu lah, nombor seakan-akan sama.

Nombor yang lama tu hanya dia on 2 atau 3 hari sekali je, kadang2 nak check kot2 ada sms dari kawan2 lama yang dia tak pernah maklumkan tentang pertukaran nombor. Kadang2 on simkad tu pun hanya sekadar suka2, kerana sms2 Joana masih lagi disimpan nya dalam simkad tu. Freddie tergelak kecil bila Danny usik, isteri tak tau ke. Freddie cakap tak, dia pun gelak sama.

Tanpa kitorang sedar .. jam pun dah menunjukkan hampir pukul 1 pagi, aku pulak asyik menguap je sebab aku tak biasa tido lewat.

Itu serba sedikit cerita dari pihak Freddie. Update yang seterusnya, aku akan ceritakan siapakah "nenek" yang selalu call kitorang. Adakah nenek Freddie tu sebenarnya belum meninggal? Adakah semuanya kebetulan atau cross line sahaja?

Bersambung ..

P/s : Malam ni takde update ye sebab malam ni aku attend birthday dinner 1 of my staff. Jadi aku update sebelah petang ni sebab aku balik awal hari ni Jumpa lagi ek